Een update - waarom ik nog in Nederland ben!

Het leven kan soms zo anders lopen dan gepland! Als je mij een half jaar geleden had gevraagd waar ik over een half jaar zou zitten; dan had ik je geantwoord: “in Chili”! Echter, ik ben toch nog echt in Eindhoven. Speciaal voor die mensen die de afgelopen weken niet elke dag mijn facebookpagina hebben gecheckt (bestaan die mensen nog? ;), mijn nieuwsbrief van een paar weken terug hebben gemist, op vakantie zijn geweest naar mars, of wat voor reden dan ook – zal ik toch nog een keer vertellen hoe het komt dat ik nu nog in Eindhoven in plaats van Santiago ben.

In januari van dit jaar (toen ik in Chili zat) had ik besloten om mijn periode bij OM Chili met 2 jaar te verlengen. Op 20 augustus zou ik teruggaan. Echter, zoals de foto op mijn profiel wellicht al had verraden; is er liefde in het spel! Een paar weken terug had ik afgesproken met Janneke, een hele leuke meid die ik al wel een paar jaar kende (en eigenlijk ook altijd wel ‘interessant’ had gevonden). Om een lange blog kort te houden; de liefdesvonk sloeg al snel over en we wisten al vrij snel dat we serieus met elkaar verder wilden. Echter, met twee jaar Chili in het verschiet was dit niet zo’n mooi vooruitzicht. Uiteindelijk heb ik met Operatie Mobilisatie Nederland en Chili een mooi compromis kunnen sluiten; wel terug naar Chili, maar dan maar voor een termijn van 1 jaar en in plaats van eind augustus, ga ik op 4 oktober pas terug. Het spijt me dat ik niet eerder heb geblogged, dit komt ook omdat er lange tijd nog diverse onduidelijkheden waren. Inmiddels zijn deze dingen ook weer opgelost. Ik ben God echt dankbaar dat Hij alles zo mooi heeft geleid!

De afgelopen weken hebben Janneke en ik veel tijd met elkaar kunnen doorbrengen, en hebben we elkaar echt wat beter leren kennen. Ik heb hiervan echt super kunnen genieten! Nu Janneke sinds deze week weer aan het werk is (yep, life goes on), zien we elkaar alleen nog in de weekenden. Tussen de weekenden door zal het voor mij nu wat rustiger zijn. Soms vind ik het wel eens lastig om thuis te zitten. Aan de ene kant is het goed dat ik nu wat rust heb, en de tijd kan nemen om alles te verwerken e.d., maar aan de andere kant heb ik ook echt weer veel zin om ‘aan de bak te gaan’. Ik vul m’n tijd onder andere met lezen, afspreken met vrienden, wat administratieve dingen regelen, fotoboek maken en gisteren ben ik een middagje in ‘het Hemeltje’ geweest, een inloophuis voor dak –en thuislozen in Eindhoven. Een vrouw bij ons in de kerk werkt hier, en zij had mij uitgenodigd om eens langs te komen. Ik heb wel een paar mooie gesprekken gehad met een paar bezoekers; ze hebben toch allemaal hun eigen levensverhaal…

Volgende week ga ik trouwens nog op een midweek op vakantie! Mijn ouders gaan dan naar Luxemburg en ik mocht mee; een kans die ik natuurlijk niet kan laten liggen.

Willen jullie blijven bidden voor mij en ook voor Janneke. Het komende afscheid om terug te gaan naar Chili zal natuurlijk erg zwaar worden, en stappen zetten gaat altijd gepaard met geestelijke strijd. Bedankt!

Groetjes en Gods Zegen,
Rob