Op de conferentie - over muggen en snurkers

Hallo lieve mensen!

Bij deze even een “status-update”. Voor het geval dat jullie het vergeten waren, ik zit nog steeds in Nederland.. :) De Go-Conference loopt inmiddels al weer op z’n einde.. In de afgelopen dagen heb heb ik al zoveel beleefd, meegemaakt etc. dat ik het haast niet kan beschrijven. De eerste dagen was het net of ik een achtbaan was ingestapt. Zo veel nieuwe indrukken, mensen, informatie.. Dankzij de vele muggen en full-time snurkers op mijn kamer, mis ik 's nachts wel eens een paar uurtjes slaap, maar ik heb gelukkig nog wel genoeg energie over om door te gaan. Verder is het best raar om nog in Nederland te zijn. Omdat ik al een paar keer op dit conferentieoord ben geweest, voelt nog steeds als thuis. We hebben hier nog Nederlandse koffie, hagelslag en frikadellen (lekkerrr). Daardoor heb ik nog steeds niet echt het gevoel 'weg' te zijn.

Eén ding is zeker, het is hier kei gezellig! Zoals ik vorige keer schreef, zitten we hier bij elkaar met mensen uit de hele wereld (die allemaal weggaan met OM); Nederlanders, Zuid-afrikanen, Fransen, Zuid-Koreanen, Japanners, Papoea Nieuw Guinea-nen (of hoe je die ook noemt haha), Amerikanen en veel Duitsers. Schrik niet, maar vooral met die laatste groep is het erg gezellig (lekker over en weer elkaar pesten bv.). Serieus, het is heel bijzonder hoe iedereen met elkaar omgaat; helpt waar nodig, met elkaar bidt etc.

Het programma op de conferentie is heel gevarieerd. We hebben sessies met verschillende groepen, bv. met alle mensen die naar latijns amerika gaan, in kleine groepen (bv. 5 mensen) en met alle deelnemers samen. Er is een goede balans tussen serieus en lol, en tussen programma en vrije tijd. Een voorbeeld van een sessie is een simulatie van hoe het is om naar een voor een zendeling moeilijk bereikbaar land te gaan. Alle verschillende 'stadia' moesten we doorgaan, van het kopen van een visum en vliegticket (waarbij we uiteraard problemen hadden om deze te krijgen), bagagecontrole en emigratie dienst (bijbels moest je inleveren!), tot het ontmoeten van de 'lokale bevolking'(verstond echt geen klap van wat ze zeiden). Natuurlijk was het allemaal spel, maar de emoties (verwarring, frustratie, spanning) die er bij komen kijken waren wel echt. Afgelopen zaterdag bij de open dag zijn Carel en Mieke Harks, Peter, Sophie en, als leuke verrassing, Pieter en Helga nog hier langs geweest. Heel gezellig en leuk om ze wat te kunnen laten ervaren van wat ik hier meemaak.

Geestelijk gezien gaat het ook goed met me. God is me echt aan het vormen. Ik heb gemerkt dat ik als God echt wil volgen, sommige zaken moet loslaten en leren Hem te vertrouwen. Wellicht dat ik hier later nog wel meer over zal delen. Het is heel bemoedigend om van veel verschillende mensen te horen hoe God in hun leven werkt, heb al veel bijzondere verhalen gehoord!

Aanstaande zaterdag 4 september is de conferentie afgelopen en vlieg ik om 18u van Amsterdam (via Parijs) naar Santiago! Als het goed is zal ik 7.30u lokale tijd in Santiago aankomen. Heb er zin in!

Groetjes, tot schrijfs en Gods Zegen!